Monnikenwerk én opvoeden – zomerschoonmaak

Terwijl iedereen op adem komt en geniet van een welverdiende vakantie geldt dit ook voor de gebouwen van de RAI. Ook daar is het rustig. Maar er wordt nog wel heel hard gewerkt. Nu is vakantie soms ook heel hard werken omdat we uitdagingen aangaan die wij normaal in een lagere frequentie of minder vaak doen. Urenlange wandeling in de bergen, slenteren door een stad of een museum, bezoek aan kerken of kloosters, stressen in de rij op een luchthaven of op stap met het hele gezin.

Bij de RAI is het nu een komen en gaan van onze stille krachten die uren besteden aan het weer op pijl krijgen van het gebouwen. Er wordt technisch onderhoud gepleegd, nieuwe lockers geplaatst, alle ramen en roestvrijstaal gepoetst, de roltrappen schoongemaakt, marmeren vloeren gepolijst. Of wat dacht je van alle parkeer-vierkant-meters die de RAI rijk is. Alle parkeergarages gaan stuk voor stuk dicht, leidingwerk wordt schoongemaakt, spinrag weggehaald, vloeren geschrobd om daarna weer schoon en fris geopend te worden.

Er zijn uitdagingen. Vloeren die wel schoon zijn gemaakt maar er toch niet schoon uitzien. Of ze lijken wel waterpokken te hebben? Ach, het zijn kauwgomresten die je nu ineens veel beter ziet. Dus terug en de kauwgom afkrabben met het risico dat de plakvlek vervangen wordt door een witte vlek.

Schoonmaken is een vak waarbij het schoonmaakresultaat afhankelijk is van de toepassing van 4 factoren: chemie, arbeid (wrijving), temperatuur en tijd. Als een van de elementen niet in de juiste verhouding tot het andere element staat dan wordt het niet of niet goed schoon. Zonde van de arbeid. Maar als het lukt om een vloer die toch echt niet meer schoon te maken leek, weer schoon te krijgen dan geeft dat voldoening. Maar dat zou ook vak-deformatie kunnen zijn? Door slijtage van de vloer is het resultaat misschien 80%, maar dat is altijd beter dan een smoezelige vloer. Het zijn deze uitdaging waar mijn hart sneller van gaat kloppen. Wel moet er altijd een kosten-baten analyse gemaakt worden. Maar als vak-liefhebber zoek ik altijd naar de beste resultaat. En dus worden nu op diverse plekken proefstukken gezet, op zoek naar een beter resultaat.

Maar daarnaast is Schoonmaak ook gebouwgebruikers opvoeden! Want als je thuis alles laat slingeren en je kinderen niet jong leert hun eigen bord naar het aanrecht te brengen, dan moet je ook niet klagen dat ze als puber alles laten slingeren. Deze opvoedtip is overigens geen garantie dat het puberbrein zich deze regel herinnert, maar toch. Opvoeden is herhalen, vooral als het de minder leuke dingen betreft. Herhalen en consequent zijn. Wat ik zie is heel veel herstelwerk omdat wij, de RAI, vergeten onze gebruikers op te voeden. Ik heb het nu over tape en stickers. Stickers op tapijt, die lijmresten achterlaat en weken later nog zichtbaar zijn. Maar erger nog het tape op de vloer van de hallen. Tape bestaat er in heel veel soorten (‘n drager en ’n lijmlaag) en niet alle soorten lijmlagen zijn goed verwijderbaar. Ik heb diep respect voor de mannen die alle hallen van de RAI weer hebben ontdaan van tape, tape en nog meer tape. Er is meer dat 74.000m2 vloer schoongemaakt, met de hand en een krabbertje op een stok, op de hurken, lospeuteren en weer verder. De uren inzet zijn omgerekend meer dan 18 weken werk voor één full-timer, 18 weken dat is 4,5 maand iedere dag 8 uur krabben. Veel van de rest-tape is de verkeerde tape. Een jaarlijks terugkerende kostenpost van € 21.000,= voor de RAI. Naast dat het echt monnikenwerk is moet dit toch anders kunnen? Naar een andere methode wordt gezocht, zonder resultaat overigens, maar we zoeken verder. De eerste winst zit in het opvoeden van onze standbouwers en hen verplichten alleen de juiste tapesoorten te gebruiken. Zorgen dat de tapijtleggers, ook die door andere organisaties worden ingehuurd, de juiste materialen gebruiken en alles opruimen na een beurs! Onze leveranciers aanspreken. Kostenverhalen op de vervuiler omdat een organisatie het leuk vindt om een hele vloer vol te plakken, beter is nog gewoon niet meer toestaan! Alleen al uit respect voor onze schoonmaakmedewerkers moeten we hier echt iets mee, want het is echt monnikenwerk dat ons respect meer dan verdiend. Ik pak deze uitdaging op, kijken wat ik kan doen om de juiste informatie te verstrekken en te communiceren. Ik hoop dat ik bij de RAI collega’s tref die samen met mij deze uitdaging aan willen gaan.